وظایف و نقش های نوین کشاورزی
چکیده
كليد موفقيت پذيرش نوآوريهاي ترويجي توسط كشاورزان در مطالعه و الهام گرفتن از نظامهاي خرد محلي، دانش اقوام بومي و ادغام مبتكرانه آن با دانش‌ها و تكنولوژي‌هاي نوين شناخته شده است . يكي از اصول اصلي توسعه فعاليت‌هاي مشاركتي نظام ترويج كشاورزي، تأكيد بر قابليت‌هاي دانش بومي است. دانش بومي مجموع تمام دانش ها و مهارتهايي است که مردم در يک ناحيه جغرافيايي مشخص و تقريباً در شرايط زيست محيطي دارا مي باشند، و تكنولوژيهايي كه متناسب با دانش بومي منطقه نباشد، كشاورزان راهي جز تغيير، تعديل يا طرد کامل آن فناوري نخواهند داشت.
واژه‌هاي كليدي:
وظایف ترویج، اهداف ترویج و آموزش، دانش بومي،خصوصی سازی
مقدمه
دگرگوني هاي علمي بعد از رنسانس، بشر را دچار اين توهم کرد که بايد تنها هم سو با فناوري هاي جديد (به اصطلاح علمي) حرکت کند و در يک ناآگاهي و جهل مرکب، تمام آنچه را که متعلق به فرهنگ شفاهي و سامانه هاي دانش بومي بوده است به ريشخند بگيرد و آن را غير علمي بداند(15). تکنولوژي مدرن کمتر از استفاده صحيح و بهينه از منابع طبيعي توجه دارد و داراي يک نگاه جزء نگر و تخصص گرا به طبيعت مي باشد، در حاليکه دانش بومي از طريق نگاه کل گرا و سيستمي خويش به طبيعت با تلفيق روش هاي علمي و ابزارهاي سنتي بهره برداري پايدار از منابع طبيعي را امکان پذير مي سازد. مفهوم نظامهاي دانش بومي يک ساختار ادراکي را مشخص مي‌کند که در آن تئوري‌ها و شرايط طبيعي و فرهنگي مفهوم‌سازي شده است. بنابراين شامل تعاريف، طبقه‌بندي و مفاهيم فيزيکي، طبيعي، اجتماعي و اقتصادي و تجربي است. پويايي نظام دانش بومي در دو سطح است، ادراکي و تجربي. که در سطح تجربي نظام دانش بومي مطلوب در ساختارهاي مصنوعي و تکنولوژيکي است(16) . دانش بومي مبناي اطلاعاتي براي يك جامعه است كه تسهيل كننده ارتباطات و تصميم‌گيري‌ها مي‌باشد و نظامهاي دانش بومي اطلاعات پويا هستند و پيوسته توسط آزمايش و خلاقيت و همچنين از طريق تماس و ارتباط با نظامهاي بيروني تحت اثرپذيري و تغيير قرار مي‌گيرند (12). بنابراين نظام ترويج كشاورزي جهت بهينه‌ساختن برنامه‌هاي خود، تقويت زمينه‌هاي بهره‌برداري مطلوب از فعاليت‌هاي RRA و PRA، جذب مشاركت‌هاي مردمي در طرح‌هاي ترويجي، بهينه‌سازي فعاليت‌هاي آموزشي در راستاي فرهنگ و درك عمومي روستاييان و كشاورزان منطقه، خود را ملزم به ادغام تكنولوژي‌هاي نوين با دانش بومي روستاييان منطقه مي‌بيند تا با راهكارهاي ارتباطي موجود، ضمن احياي دانش بومي به انتقال مؤثر آن اهتمام ورزد.
